|
||||||||
Brandon Santini, zanger en mondharmonicaspeler, groeide op in North Carolina, maar verhuisde in 2003 naar Memphis, TN, waar hij er als muzikant proefde van de cultuur in de Delta en de North Mississippi Hill Country. Iedere avond trad hij op in de clubs van Beale Street. Rond 1860 begonnen de eerste zwarte rondtrekkende muzikanten op te treden in Beale Street. Vanaf begin 1900 was Beale Street een straat met vele clubs, shops en restaurants, die vaak door Afro-Amerikanen uitgebaat werden. Begin 1900 schreef de getalenteerde zwarte muzikant W.C. Handy (1873-1958), hij wordt de vader van de blues genoemd, de “Beale Street Blues”. Vele muziek legendes zijn in deze straat komen optreden: Louis Armstrong, Muddy Waters, Albert King, Memphis Minnie, BB King, Rufus Thomas, Rosco Gordon en zoveel anderen. Santini was zes jaren lang de frontman van Delta Highway, een band die een Blues Music Award kreeg. Hij richtte de band op samen met Justin Sulek. Daarna besluit Santini opnieuw solo te gaan optreden. Santini als mondharmonicaspeler is ongetwijfeld iemand die opgevolgd moet worden, want hij wordt genoemd in de “new wave” van mondharmonicaspelers, samen met anderen als Jason Ricci, Billy Gibson, Dennis Gruenling en Rick Estrin. Santini werd in 2013 en 2014 genomineerd voor een Blues Blast Magazine Award in de categorie “Sean Costello Rising Star”, in 2015 als “Male Blues Artist” en “Live Blues Album” en in 2016 voor een Blues Music Award als “Instrumentalist Harmonica” en “Contemporary Male Blues Artist”. Als opvolger van zijn tweede solo studioalbum ‘This Time Another Year’ [2013] brengt Brandon Santini dit jaar in maart ‘The Longshot!’ uit. Op het album staan tien nieuwe Santini composities en één Willie Dixon cover. Santini werkte samen met o.a. co-producer Ben Elliott (Keith Richards, Ben E. King, Eric Clapton, Robert Randolph, Bernard Purdie), keyboardspeler John Ginty (Santana, and Dixie Chicks) en percussionist Michael “Leroy” Brahm (Jason Mraz). Met de verscheurende rocker ”Don’t Come Around Here” opent Santini het album en gooit hij de deuren wijd open en moet Reid Muchow op drums, al direct alles uit de kast halen. Op slide gitaar horen we dan Greg Gumpel in ”Beggin’ Baby” en Timo Arthur in ”One More Day”, zoals op de meeste nummer, op elektrische gitaar. Twee oud bekenden (Jeff Jensen en bassist Bill Ruffino) schreven mee aan ”Heartbreaker”, een swampy rock nummer dat duidelijk om radiozendtijd vraagt. Totaal verschillend is het akoestische ”Broken Bones” waar Jed Potts Santini begeleidt. ”Back To You” drijft op een aanstekelige groove en in ”Going Home” is het Jimmy Bennett die voor de drive zorgt. De cover keuze van Santini ging naar Willie Dixon’s ”Evil (Is Going On)” dat hier door Michael Bram en Doug Hinrichs van de nodige extra percussie voorzien wordt. ”Somebody’s Gotta Go” sluit hier de tracklist af. Met ‘The Logshot!’ neemt Brandon Santini ons via een omweg mee terug naar de traditionele blues. Santini’s virtuositeit op mondharmonica maakt van hem de blues man die meerdere stijlen aankan. “Brandon Santini takes us with 'The Logshot!' by detour back to the traditional blues. Santini's virtuosity on harmonica makes him the blues man who can handle multiple styles… “ - esc for www.rootstime.be Eric Schuurmans Releasedatum: 15/03/19
Album track list: Album line-up: Discography BRANDON SANTINI: |
||||||||
|
||||||||
